Koninkrijken der Renaissance
Registreer
Advertisement
AvatarLodewijk

Lodewijk van Male (geboren te Axpoele, 14 juli 1433) is de zoon van Jacobus van Male en Barbara Essens en de kleinzoon van Rupert van Male, afstammelingen van Kruisvaarders. Lodewijk woont nu in Leiden, in het Graafschap Holland, waar hij vooral bezig is diplomatie en tevens zetelt in de 'Kamer der Adelaars', zijnde Keizerlijk Héraut.


Leven[]

Lodewijk is geboren in het kleine huisje van zijn horige moeder en vader in de Heerlijkheid Axpoele in Vlaanderen. Zijn moeder stierf na de bevalling, bijgevolg is Lodewijk opgegroeid met enkel zijn vader, die tot zijn dood alleen gebleven is. Net als zijn ouders was Lodewijk horige in dienst van de Heer van Axpoele. Het kleine stuk land dat in het bezit van zijn vader was was niet genoeg om goed van te leven, maar gelukkig had Jacobus (Lodewijks vader) het jachtrecht verworven door een beslissende rol te spelen in een oorlog tussen hun Heer en een andere. Hierdoor leerde Lodewijk jagen en kregen hij en zijn vader de kans om wat bij te verdienen door hun oogsten of vangsten te kunnen verkopen en toch nog voldoende eten te hebben. Tot de dood van zijn vader, op zijn zestiende, bleef Lodewijk wonen in Axpoele, maar daarna besloot hij de Heerlijkheid te verlaten op zoek naar een ander leven, het was moeilijk voor te stellen voor hem dat hij zijn hele leven zou moeten leven in dezelfde dagelijkse sleur en niets te bereiken. Uiteindelijk, na een aantal jaren reizen door Frankrijk, besloot hij het over een andere boeg te gooien en eens naar Holland te gaan. Daar vond hij een thuis in het stadje Leiden, waar hij heden nog verblijft.


Familiegeschiedenis[]

Lodewijk stamt af van de Graven van Tripoli, en als je nog meer generaties teruggaat naar de oorsprong van de familie kom je bij de Graven van Toulouse. Raymond IV van Toulouse ,ook wel Raymond van St-Gilles genoemd, is misschien wel één van de belangrijkste stamvaders van de familie. Hij was degene die naar Jerusalem trok in de Eerste Kruistocht en zo een belangrijk keerpunt in de familiegeschiedenis teweegbracht.

Het is echter Raymond IV van Tripoli (+1199) die als de stamvader wordt gezien. Raymond IV was de Graaf van Tripoli en de Soevereine Prins van Tiberias en Antioch. Hij had deze lenen van de Koning van Jerusalem verkregen door middel van erfenis. In 1187 stierf Raymond III van Tripoli, Graaf en Prins van de eerder genoemde gebieden en tevens Regent van Jerusalem, door een longontsteking. Raymond had zijn peetzoon en tevens naamgenoot, ook Raymond IV, aangeduid als erfgenaam. Toen Raymond in 1189 twee jaar graaf van Tripoli was, koesterde zijn vader Bohemund III, om onduidelijke redenen, de wens Raymond wat dichter bij de troon van Antiochië te houden en haalde hem terug. Hij stuurt vervolgens zijn tweede zoon Bohemund IV als regent naar Tripoli die daar de macht overnam.

Na de dood van Raymond trachtte zijn enige zoon, Raymond-Roupen, de macht terug terug te nemen. Dit lukte hem voor zo'n drie jaar, tot Bohemund IV zijn macht en gebieden terug nam. De dochter van Raymond-Roupen, Maria van Antioch-Armenia, trouwde met Philip van Montfort, Heer van Tyrus en tevens kleinzoon van Balian van Ibelin (langs moeders kant). Door een goede relatie met de Koning van Jerusalem werd ze tevens Dame van Toron.

Toen haar man overleed in 1257 kreeg Philip de gebieden die van zijn ouders geweest waren, maar al vlug overleed hij ook, kinderloos. Zijn broer, Humfried, erfde nu Tyrus, want Toron was overgenomen in 1266 door de Mamelukken. Hij trouwde met Echive van Ibelin, Vrouwe van Beirut, en verwekte bij haar vier kinderen, die allemaal, behalve één, nogal vroegtijdig stierven. In 1288 nam de Koning van Cyprus Tyrus terug af van Humfried, voor redenen die onbekend zijn. In 1291 werd ook Beirut overgenomen, en zo bleef Humfried achter zonder gebieden.

Hij stierf in 1284 en zijn tweede zoon Ruben, de eerste was namelijk al overleden, erfde de holle titel van Heer van Beirut, zonder landen. Hij riesde rond in de Kruisvaardersstaten om terug te krijgen wat volgens hem zijn geboorterecht was, zonder succes echter. Hij stierf in 1313, nog steeds zonder land en met een lege titel.

Zijn zoon Wilfried besefte dat de Kruisvaardersstaten hem en zijn familie niets meer te bieden hadden en vertrok bijgevolg terug naar Europa, waar hij onderdak zocht bij zijn verre familieleden, de Graven van Toulouse. Dit werd echter geweigerd en hij werd praktisch verjaagd, ook al was hij van nobele geboorte en tevens een Ridder. Uiteindelijk settelde hij zich in Vlaanderen, aan het hof van de Graaf, in het Kasteel van Male. Hij kreeg een zoon, Jacobus van Male, geboren in 1320 in het Kasteel van Male, en stierf zelf 6 jaar later. Zijn zoon geraakte in ongenade bij het Vlaamdse Hof en vluchtte weg naar de Heerlijkheid Axpoele, waar hij trouwde en ook zelf een zoon kreeg, Alexander. Deze bleef zijn hele leven in Axpoele en kreeg daar ook in 1415 een zoon, Jacobus genaamd, naar zijn grootvader...

Functies[]

  • Hollands Ambassadeur voor Vlaanderen (4 april 1457)
  • Noodkamerheer van Holland (12 april 1457)
  • Keizerlijk Héraut ès Blazoenering en Vexillologie (16 april 1457)

Wapenschild[]

BlazoenLodewijk

Het schild van Lodewijk lijkt sterk op het schild van het Prinsdom Tiberias en werd gedragen door alle mannen in zijn familie vanaf Raymond IV van Tripoli. Achter het eigenlijke schild zie je de stokken die de functie van Keizerlijke Heraut symboliseren.

Advertisement