Koninkrijken der Renaissance
Advertisement

Het Aristotelische Credo zoals vertaald werd vanuit het Frans door monseigneur Sjnoel de Gilraen in 1455 en lichtelijk aangepast, met goedkeuring, door graaf Ghislenus de Ligne in 1456.

Credo[]

Ik geloof in God, de Allerhoogste en Almachtige,
Schepper van Hemel en Aarde,
Hel en Paradijs,
rechter van onze ziel aan het uur van de dood.
En in Aristoteles, Zijn profeet,
de zoon van Nicomacus en Phaetis,
gestuurd om de wijsheid en de goddelijke wetten van het Heelal
aan de verdwaalde Mens te onderwijzen.
Ik geloof eveneens in Christos,
de geborene van Maria en Giosep.
Hij heeft zijn leven gewijd om ons de weg naar het Paradijs te tonen.
Hij is, na geleden te hebben onder Pontius,
door marteling gestorven om ons te redden.
Hij is naar de Zon opgestegen,
waar Aristoteles aan de rechterzijde van de Allerhoogste op hem wachtte.
Ik geloof in de Goddelijke Daad;
In de Heilige Rooms-Aristotelische Kerk, Een en Ondeelbaar;
In de Heilige communie;
In de vergeving van de zonde;
En in het Eeuwige Leven.
AMEN
Advertisement